Artikkelside

Nynorskordboka

hole 1, hòle 1

substantiv hokjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ei holeholaholerholene
ei hòlehòlahòlerhòlene

Opphav

norrønt hola; av hol (3

Tyding og bruk

  1. holrom inni berg eller under jordoverflata
    Døme
    • ei underjordisk hole
  2. holrom i kroppen
  3. rom eller stad der ein kan halde til uforstyrra
    Døme
    • trekkje seg attende til den private hola si